یکی از ویژگی های دیافراگم های صلب(Rigid)، سختی و مقاومت بی نهایت درون صفحه ای آنها می باشد،به همین دلیل با وجود دیافراگم های صلب،تغییر شکل بسیار جزئی تحت بار زمین لرزه در دیافراگم ایجاد می شود.در حالی که دیافراگم های نیمه صلب(Semi-rigid)، با وجود برخورداری از سختی و محکم بودن درون صفحه ای دیافراگم، تغییرات محسوسی تحت بار زمین لرزه در دیافراگم آنها ایجاد می شود.
استفاده کردن از دیافراگم های صلب در اغلب سازه های بتنی محکم که وجود صفحه های بتنی قطور در آنها،از تغییر شکل ها و لرزش های جانبی جلوگیری می کند،تقریبا نتایجی مشابه با دیافراگم های نیمه صلب به وجود می آورد،با این تفاوت که با وجود دیافراگم های صلب،سرعت محاسبه شدت زمین لرزه سریع تر انجام می شود. زمانی که تغییر شکل های قابل توجهی در سازه ها رخ می دهد، بهتر است از دیافراگم های نیمه صلب استفاده شود.
تفاوت عمده دیافراگم صلب و نیمه صلب
ساختار: سختی و مقاومت بی نهایت درون صفحه ای اجزای سازنده دیافراگم های صلب موجب کوتاه شدن زمان محاسبه لرزش و کم شدن خطای محاسباتی می شوند.
گریز از مرکز: نیروی گریز از مرکز تصادفی در دیافراگم های صلب موجب می شود تا بار زمین لرزه ای به طور خودکار، متمرکز شده و بر مرکز سازه اعمال شود.در حالی که نیروی گریز از مرکز تصادفی در دیافراگم های نیمه صلب موجب می شود تا بار زمین لرزه ای به طور خودکار از تمام جوانب بر سازه اعمال شود. فشار باد در دیافراگم های صلب،بر مرکز ثقل هندسی سازه اعمال می شود،در حالی که فشار باد در دیافراگم های نیمه صلب، بین ده نقطه سازه توزیع می شود.بنابراین در مجموع اثر تمام این نیروها بر مرکز ثقل سازه،با فشار جانبی و پیچشی باد یکسان خواهد شد.
فشارهای گزارش شده: فشار های وتری، شکافته شدگی و جمع شدگی سازه تنها در دیافراگم های نیمه صلبی گزارش می شوند.
- ۹۹/۰۲/۲۲